Już działa SSRI a konkretnie Paroxetyna (Paxtin, Seroxat), czuję się super coś jak po tabletkach Extasy zaczynam czuć się szczęśliwy. Ale trochę męczą mnie skutki uboczne, podobno przechodzą po kilku tygodniach. Aktualnie zdecydowałem że wolę brać leki bo bez leków jestem wrakiem. Wali mnie to że i SSRI uzależniają, ważne że pomaga a i tak kiedyś umrę-nie ma dla mnie sensu żyć w cierpieniu, pisząc na blogu jak to mi źle i w ogóle że świat jest straszny-bo i po co, życie jest tylko jedno!. Wolę być uzależniony nawet od tych SSRI ale szczęśliwy(bez leków jest to nie możliwe dla mnie, być może dlatego że mam jakieś zaburzenia równowagi neuroprzekaźników w mózgu od urodzenia-bo po narkotyki bez powodu nie sięgnąłem-nic nie dzieje się bez przyczyny...), zresztą z tego co pamiętam to brałem już kiedyś Seroxat (około 2lat) i dużo mi pomógł a specjalnie sobie nie przypominam żebym miał jakiś syndrom odstawienia, może dlatego że zamieniłem go na ten Klonazepam... (nie odstrasza mnie też to video bo moim zdaniem to szukanie taniej sensacji przez komercyjne stacje telewizyjne) A cała ta psychoterapia to na chuj się nadaje. Nigdy mi nie pomogła i nigdy nie pomoże-sam muszę pewne rzeczy zrozumieć i ogarnąć. Nie potrzebuje rad psychologów bo mi one nie pomagają, zresztą nie mówią mi nic nowego, nie mówią mi nic czego bym nie wiedział albo nie znalazł w Google. Wolę sobie znaleźć bliską mi osobę która obdarzy mnie uczuciem a ja ją aniżeli tracić czas na rozmowę z jakimś typem co myśli że mi pomaga swoją gadką...
pozdrawiam

Miłość jest jedynym słusznym prawem